Het recept had ik van Holtkamp. Uit een boekje uit 2002, vanwege hun zoveeljarig bestaan.
Deeg: 80 g roomboter, 40 g basterdsuiker, zout, 120 g bloem, 10 g water. Vulling: 55 g gesmolten boter, 45 g kaneelsuiker, 3 of 4 jonagolds en citroensap.
Boter, suiker en zout tot gladde massa mengen. Bloem toevoegen en kneden tot alles is opgenomen, water erdoor mengen. Ronde plak maken van 25 cm. doorsnee.
Gesmolten boter en kaneelsuiker mengen en op bodem dichte ronde vorm gieten. Gevierendeelde, ontklokte appels met bolle kant beneden erbovenop, citroensap erover. Hieroverheen de deeglap, randen naar binnen vouwen. Gat in de plak prikken (stoom moet eruit). In 20-30 minuten bakken op 230. Als ongeveer 5 minuten uit de oven: omkeren en warm serveren.
Eitje. De kunst is natuurlijk om die appels lekker bruin te krijgen. Gecarameliseerd.
Welnu, dat was mislukt.
Ik vond hem wel lekker. Ik gaf de helft van de taart aan buurman. Vriend F. is te ver, ik ben te dik, dus buurman moet eraan geloven. En buurman is afstammeling van een beroemde banketbakkersfamilie en buurman is gek van Holtkamp in het algemeen. Zeg maar het hele assortiment. Een goede keurmeester dus.
Buurman vond de appels ook te bleek, en vroeg zich meteen af of ik wel het hele recept op de voet had gevolgd. Gaan we weer met die produktimportantie.
Nee, moest ik bekennen, er lagen van die aantrekkelijke Goudreinetten op de markt, en die had ik gebruikt in plaats van de Jonagolds. Buurman helemaal ontstemd natuurlijk. Hoe kón ik van een Holtkamp aanwijzing afwijken?
Dus ik riposteer dat de Jonagolds er ook alleen maar instonden omdat die op vreemde wijze het hele jaar te verkrijgen zijn, en een bakker moet het hele jaar dezelfde kwaliteit leveren, en ik als gewoon mens kan lekker nu met Goudreinetten in de weer, want die zijn er alleen nu, in de herfst.
En ik had niet eens bokbier op. Gewoon uit de losse pols begin ik over de verkrijgbaarheid van appelen. Ik moet mijn beweringen nog wel even opzoeken.
Maar goed. Ook daar gaat het verder even niet om. Buurman gaat een week later op een architectuurtochtje met een bus cultuurminnaars. En krijgt in de bus gevulde speculaas uitgedeeld. Van meneer Holtkamp senior in persoon. Die was ook mee op dat tripje en had speculaas meegenomen.
Sowieso is dat ontroerend natuurlijk, maar buurman heeft hem ondervraagd over die Jonagolds en mijn Goudreinetten.
Heerlijk appeltje, de goudreinet, maar te hoog vochtgehalte. Wordt het niks, je Tarte Tatin. Je moet wel de receptuur opvolgen.
Volgens meneer Holtkamp.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten