donderdag 12 november 2009

Les vier

Theorie: maten en gewichten. Op lagere school niveau. Even doorbijten.
Praktijk: mayonaise, cocktailsaus, toast, boterballetjes en je voelt hem gewoon aankomen, in het kader van de 70's, de garnalencocktail. Hoofdgerecht: een zalm in alufoliepakket.

Geleerd: dat het niet uitmaakt welke kant van de aluminiumfolie buiten zit. Altijd gedacht dat er iets was met weerkaatsen en warmte of minder naar binnenlaten. Kan ik wel denigrerend doen over lagere schoolniveau maten en gewichten, op warmtetechnolgie niveau weet ik maar bar weinig. En neem ik een hoop voor lief aan!

Een eidooier weegt 18 gram.

De Italiaan begint echt ergerlijke vormen aan te nemen. Omdat hij het niet kan volgen -is ook onmogelijk als je helemaal geen Nederlands spreekt- kijkt hij bij iedereen wat hij moet doen. Er zit dus een constante zoem om je heen: howwww longue you cook dze salmone. Wwwai you make differrrrrent sauce? How much eggggg I put?
En leg een Italiaan maar eens uit wat een shrimpcocktail is. Die man is zonder het culturele erfgoed van der Valk opgegroeid. Dus een beetje mededogen mag ik best wel hebben.

Maar dit keer ging hij echt te ver.

Hij heeft dingen op mijn plank staan snijden. En het snijafval op mijn plank laten liggen. Dat is natuurlijk dodelijk. De Italiaan en ik zijn geen vrienden meer.

De arrogante had zijn ei te zacht gekookt. Is helemaal ingebonden.

Mee naar huis: mayonaise en cocktailsaus. De garnalen waren waterige Noorse. Weggegooid. De zalmmoot meegegeven aan een medestudente. Hou ik niet zo van.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten